Hersenspinsels

Een tijdje geleden liep ik te twijfelen over een bepaald thema. Een bepaald thema, dat niet alle dagen zomaar door je hoofd spookt. Je hoofd spookt wanneer dingen continu in gedachten blijven hangen. Gedachten blijven hangen en in mijn geval was "kaas" het onderwerp dat me niet met rust liet. Met rust liet ik eerder al veel dingen uit mijn overpeinzingen verdwijnen. Mijn overpeinzingen verdwijnen echter niet altijd even vlug. Altijd even vlug duiken er ook weer nieuwe dingen op. Nieuwe dingen op oude dingen op nog oudere dingen, en zo gaat het door. Gaat het door, dan is er maar één oplossing. Maar één oplossing voor dit vervelende probleem dat alle andere breinactiviteit zo ondergeschikt maakt. Zo ondergeschikt, maak je eigenlijk geen enkele kans en dus moet je een manier van verweren leren. Van verweren leren we dat dat soms best een agressieve bezigheid is. Agressieve bezigheid is evenwel niet goed voor het innerlijke welzijn. Het innerlijke welzijn is van vitaal belang voor de mentale kracht, die nodig is om vervelende gedachten uit te schakelen op een effectieve wijze. Een effectieve wijze man zou dat vast ook aanraden, daar ben ik heel zeker van. Heel zeker, van het begin tot het einde. Tot het einde van het hersenspinsel bereikt is, moet je natuurlijk een beetje doorbijten. Een beetje doorbijten en niet meteen de hele brok zomaar willen verteren. Zomaar willen verteren is roekeloos, kan vreselijke gevolgen hebben en kunnen we dus missen als ware het kiespijn. Ware het kiespijn, dan gingen we gewoon naar de tandarts en huppekee opgelost in een vingerknip. In een vingerknip zit trouwens de essentie van de oplossing voor ons probleem. Voor ons probleem is een eenmalige korte kracht nodig, die de gedachten kunnen ordenen. Gedachten kunnen ordenen als we het op deze manier aanpakken en volharden. Aanpakken en volharden, dat is mijn motto in deze hele kwestie. Deze hele kwestie, die mij te binnen schoot een tijdje geleden.

Gedichtendag

Het is gedichtendag vandaag. Zoals iedereen wel weet, is dit de leukste dag van het jaar na Kerstmis en de Vastendag van Ester. Om dit speciale moment nog even in mijn persoonlijke schijnwerper te zetten - waarmee ik niets vies bedoel, denk ik - zal ik vandaag een prachtig gedicht posten.

Hier komt ie:

dingen die leuker zijn met twee:

een dag in de regen
heel veel bewegen

dronken dansen
gemiste kansen

vervelend ondergoed
seks in overvloed

dingen die nooit leuker zijn met twee:

piemels met schubben

Voilà, een parel van taalvirtuoziteit, als je het mij vraagt. Maar vraag het me beter niet, want ik heb toch al gezegd wat ik er van vind. En anders zitten we met redundantie, en er is niets ergers dan redundantie. Misschien hongersnood, misschien aids, maar dat kunnen we niet met zekerheid zeggen. Er is alleszins geen reden tot paniek. Zolang we maar to the point en kordaat blijven. En dat is nu net wat ik van plan ben.

Peace out, liefste schobbejakken

Tschüss