::

beschrijfsels en gedachtenwier
ook al interesseert het je geen zier
toch lees je het hier

zaterdag 31 december 2011

De handen van de dichter rusten nooit

Een tijd geleden kocht ik een dagkalender van de poëzie voor 2012. Dat was toch eventjes balen omdat ik tot nu moest wachten om de gedichten te lezen. En dan nog mag ik er maar 1 per dag, en aangezien ik ongezien gulzig ben is dat een hele uitdaging. Maar goed, tot nu toe is het aan het lukken. Dat verdient een schouderklopje. Ondertussen leer ik ook de poëzie van anderen appreciëren in plaats van enkel mijn eigen werk geniaal te vinden. Er wordt gefluisterd dat dat een gezondere houding is en dus geef ik het maar eens een kans. Eigenlijk gaat het me best goed af, al zeg ik het zelf. Om dat toch even in de verf te zetten, post ik hier ook maar eens iets dat niet van mij komt. Het volgende gedicht is geschreven door mijn opa en dit is (bij mijn weten) de cyberdoop van zijn schrijven. Dat is een hele eer, wat je me bromt!

-------------------
Gedicht

Wij leefden ver van het gras
verwijderd
want toen wij zeiden
lente
was onze stem een ratel
wij dachten wij waren
wij spraken in woorden

Maar nu
wanneer wij spreken:
gras
breekt onze stem
van stilte.

-------------------
Daag, bopa.

zaterdag 24 december 2011

Het wereldwijde web der wonderen

Er is zo onder mijn vrienden een idee ontstaan, dat ik boekentips zou hebben. Ze baseren zich daarvoor op mijn eigen interesse in lezen en mijn boekenverzameling. Dat idee is jammergenoeg fout. Ik ben onlangs tot het inzicht gekomen dat boeken maar niets zijn. Boeken zijn tijdelijke beetjes woorden op eindige stukjes papier. Okay, je kan al eens een prachtzin tegenkomen, of een fijn personage of een meeslepend verhaal, dat geef ik toe. Die dingen moet je evenwel echt gaan zoeken tussen de overvloed aan boeken die er zijn. De meeste romans zijn gewoon snertboeken met saaie verhalen, ongeïnspireerde detectives, slechte seksscènes of, erger nog, het zijn boeken over orken of trollen. Het is dan ook daarom dat ik alle boeken simpelweg opgegeven heb. Dat lijkt wat dramatisch, maar vrees niet! Ik heb ondertussen iets anders gevonden om mijn verhalenhonger te stillen: het internet. Jawel, je leest het goed. Het internet is eigenlijk een grote roman vol fascinerende weetjes, ervaringen van ervaringsdeskundigen, inzichten, gedachten, wijsheid, welluidende citaten en natuurlijk ook porno. Het internet heeft voor elk wat wils dus. Er zijn zelfs redelijk veel elfen, orken en trollen te vinden. Ik heb me definitief bekeerd tot het lezen van het internet, in plaats van te ontsnappen in romans. Een groot voordeel van het verhaal van het internet is, dat er steeds maar meer informatie bijkomt en dat al die informatie enorm actueel is. Als je niet goed oplet, loop je zelfs vooruit op de zaken. Op het internet zijn er elke dag ontelbare verhalen te lezen, gaande van: "Aambeien: wanneer naar de dokter?" tot tips over hoe je iets fascinerends kan vinden. Wat kan een mens zich eigenlijk nog meer wensen? Akkoord, het taalgebruik in de meeste internetverhalen is wat aan de povere kant, om niet te zeggen dat er heel wat mensen ronduit slecht schrijven. Maar dat doen die mensen vast niet met opzet. Ze proberen gewoon interessante dingen mee te geven. Akkoord, de meeste internetverhalen zijn weinig interessant, om niet te zeggen doodsaai en van een laag niveau. Maar dat doen die mensen vast ook niet met opzet. Er is een beetje goede wil voor nodig om het internet te lezen, dat is zeker waar. En toch ben ik ervan overtuigd dat al die protserige schrijvers met hun boeken van papier er goed aan zouden doen de pennen neer te leggen en gewoon wat meer op het internet te schrijven. Zo kunnen ze bijdragen aan het boeiende en bruisende internetverhaal. Een verhaal waarbij je met een enkele keer klikken van pony's over groeipijn naar zelf bier brouwen kan gaan, om uiteindelijk te eindigen bij porno. (Want zo gaat dat met het internet.) En zeg nu zelf, welk boek kan zoiets? Die veelvuldigheid aan informatie, die instant knowledge, dat bodemloze entertainment: dat zijn de sterkmakers van het internet. En mocht je in een uitzonderlijk geval toch doorgeklikt hebben op iets waar je volledig misselijk van wordt en echt niet wil lezen, is er altijd nog het rode kruisje in de rechterbovenhoek. Neem het van mij aan, dat rode kruisje is je ster van Bethlehem wanneer je als Wijze door de internetwoestijn trekt, je Poolster wanneer je als verdwaalde internaut niet meer weet waar je bent en je kompas het laat afweten. Dus als je op een doordeweekse, saaie avond geen idee hebt wat te doen, neem dan geen goed boek ter hand. Trek naar het internet en, gewapend met je rode kruisje, verruim je geest en lees alles wat je hart begeert, alles op slechts enkele kliks van mekaar verwijderd. Dan ga ik nu daad bij woord voegen en mijn eigen tip opvolgen. Op naar het wonderlijke wereldwijde web.

zaterdag 10 december 2011

Statistieken aan het woord

Op mijn blogger dashboard is er een tabblad met blogstatistieken. Dat is een bijzonder boeiend tabblad boordevol waardevolle informatie. Het is immers van belang dat je als blogger een beetje weet welk publiek je bereikt met je schrijfsels. Op die manier kan je dan handig inspelen op de interesses of bezigheden van je lezers en ze aan hun beeldschermen gekluisterd houden. Die blogstatistieken zijn dus van vitaal belang voor de gezondheid van je blog, zeg maar. Natuurlijk, over het algemeen zijn statistieken eigenlijk gortdroog en ontzettend irrelevant voor het dagelijkse leven, maar dat gaat eigenlijk niet op voor blogstatistieken. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat tabblad een verrijking vind voor het hele bloggebeuren. Zo kan je je een beeld vormen van wie er aan de andere kant van het scherm zit. Dat maakt het allemaal wat persoonlijker, weet je wel. Zo kan je op dat tabblad zien wat voor berichten het meest gelezen werden, op welke manier lezers op je blog terecht kwamen en wat voor browser ze daarbij gebruikten. Fascinerende informatie, zoveel is duidelijk. Het is hartverwarmend te weten dat je overal ter wereld virale vrienden hebt. Naast België en de Verenigde Staten staan ook Moldavië, Wit-Rusland en uiteraard Georgië hoog in het lijstje van pageviews per land. Dat die exotische types mijn blog bezoeken doet me plezier. Op die manier zie ik bevestigd wat ik al langer vermoedde, dat mijn schrijfsels universeel geldig en bijzonder werelds zijn. Wat een kennis ik allemaal niet opdoe uit die statistieken. Het allerboeiendst vind ik de zoekwoorden waarmee nietsvermoedende surfers plotsklaps op mijn blog uitkomen. Diegenen die doelbewust kumquatblog intikken in google zijn uiteraard niet zo heel interessant, maar de mensen die perongeluk op deze blog terecht komen zijn dat des te meer. Zo zag ik tussen die zoekwoorden onlangs volgende vraag staan: "Zijn zwaardvis baby's oranje?" Mijn mond viel open van verbazing. Een vraag in zijn geheel intikken in google, hoe efficiënt! En dat ikzelf die vraag nog nooit gesteld had! Zo'n vraag is bijzonder belangrijk en daar moet je gewoon een antwoord op krijgen. Groot was dan ook mijn consternatie toen ik besefte dat die nietsvermoedende surfer geen antwoord gevonden heeft op mijn blog. Wat een triestige toestand. Om zulke vreselijke dramatiek te vermijden, hier vlug het antwoord: Neen, zwaardvisbaby's zijn niet oranje. Het heeft me even wat opzoekwerk gekost vooraleer ik een sluitend antwoorden vinden kon, maar door middel van fotomateriaal kon ik dan toch met mijn eigen ogen zien dat een baby zwaardvis niet oranje is. Dat is eigenlijk wel een beetje jammer. Babydiertjes zouden gerust felle kleuren mogen hebben, dat kan hun aaibaarheid alleen maar ten goede komen. Die bedenking over die aaibaarheid terzijde, vind ik het toch leuk om weten dat mensen die informatie zoeken over babydieren op mijn blog terecht komen. Dat is al heel wat flatterender dan weten dat mensen hier ook belanden via "idiote hobbies". Dankjewel internet, dat is bijzonder aardig. Waarmee ik bedoel: Niet bedankt, internet. Je bent een gemene pestkop. Zo voelt dat dus, dat cyberpesten. Maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Ik weet dat mijn blog voor velen een bron van kennis is en nieuwe inzichten biedt. De statistieken spreken voor zich en hebben gesproken. Dankjewel, virale vrienden!