Ersatz

Ik drink een gigantische thee, die moet doorgaan als vervangmiddel voor koffie, gemaakt van chicorei. Die thee is best lekker. Maar ik stel er mij toch vragen bij. Hoe kan je nu koffie vervangen door iets dat overduidelijk geen koffie is? Wat is dan het nut van dat vervangen? Eigenlijk wil je gewoon koffie drinken, maar om de een of andere vreemde reden drink je iets anders. Iets dat net geen koffie is. Net niet even lekker, net niet even donker, net niet even smaakvol. Het is net niet dat bakje troost, dat je zo gewoon bent. Dat koffietje 's ochtends, waar je zo ontzettend veel zin in hebt, maar toch niet drinkt. Nee, je gaat voor Ersatzkoffie, je gaat voor chicorei. Het is ook wel warm, het is ook wel lekker. Het heeft zelfs dezelfde kleur. En toch. Iedere slok doet je denken aan koffie. Iedere slok voert je terug in geuren en kleuren naar die dampende tas wakker worden.
Die tas laat je nu staan, je kiest voor vervanging. Zowel koffie als chicorei hebben zo hun voordelen en hun nadelen. Die zijn een kwestie van perceptie. Van willens of nillens. En net daarom kan ook Ersatzkoffie na een tijdje een gewoonte worden. Maar wat bereik je met het veranderen van de ene gewoonte in de andere?

Die laatste vraag is retorisch, en dus hoeft niemand die te beantwoorden. En dat is maar goed ook, want ik zou het antwoord niet kunnen geven. En soms, heel soms, stel ik gewoon vragen, zonder het antwoord te willen weten.

Tschüss!