Dramatis Personae

Ik voel me vandaag een beetje verdrietig. Een beetje verdrietig omdat de zon schijnt. De zon schijnt en ik kan niet naar buiten gaan. Naar buiten gaan, gewoon wat zitten en wat uitrusten, van al het harde werk. Het harde werk dat ik verzet heb de laatste dagen toen het regende. Toen het regende wou ik helemaal niet buiten. Helemaal niet buiten komen is wel nogal ongezond, dan krijg je te weinig zonlicht. Te weinig zonlicht bereikt mij vandaag en ik moet een oplossing zoeken. Een oplossing zoeken voor mijn probleem en niet langer sip zijn. Langer sip zijn de mensen die een overontwikkeld gevoel voor melodrama hebben. Voor melodrama hebben ze nog altijd geen geneesmiddel uitgevonden en dat is wel soms jammer. Wel, soms jammer ik een beetje, maar dat is niet melodramatisch bedoeld. Niet melodramatisch bedoeld, kan je ver komen in het leven. In het leven van de dramatis personae is niets echt leuk. Niets echt leuk vinden is erg nefast voor je interne harmonie. Je interne harmonie hangt samen met de hydratatie van de huid. Van de huid zegt men dat ze niet goed tegen de zon kan. De zon kan je huid verbranden en ze kan ook heel erg ziek worden. Erg ziek worden maakt mij een beetje verdrietig.