Ik heb helemaal niets te vertellen, tijd voor een belangrijke en boeiende update dus. Nu het examens zijn, heb ik heel veel tijd om talloze hobbies te ontwikkelen en me te specialiseren in dingen die je enkel kan doen wanneer er niemand meekijkt. Zoals bijvoorbeeld aan je elleboog proberen likken, op lipgloss zuigen, de bijsluiter van Motilium lezen of naar R'n'B luisteren en meezingen. Al deze zaken doe je beter alleen, want anders zouden anderen (lees: anderen) je misschien kunnen verdenken van examengekte. En er is niets erger dan verdacht worden van dingen die overduidelijk zijn want dat is een ontzettende verspilling van energie. Ik ben tegen energieverspilling, dat vind ik nog erger dan dehydratatie! En dat wil wat zeggen...
Voor de fans van de betere poëzie heb ik trouwens goed nieuws. Ik heb wederom een prachtgedicht geschreven. Het is wat melig maar ik denk dat tedere zieltjes dat wel kunnen smaken.
Zoals de grote goedhartige griezel
het lief klein kereltje een ijsje geeft
zo geef ik jou een kus
Onverwacht maar voorbedacht
-- en het effect is net hetzelfde
je grote glanzende ogen
Benieuwd, hongerig naar meer
terwijl moeders hand je
afkeurend gehaast meetroont
Omdat het niet zo hoort
maar kan ons dat wat schelen?
Zo, ik heb niet stil gezeten. Zoveel is duidelijk. En jij dacht dat deze update nutteloos zou zijn, haha. Mooi niet!
Om af te sluiten, wil ik jullie nog even mijn nieuwe vriend voorstellen: Odoardo de Olijke. Hij is erg olijk.
Tschüss!
1 opmerking:
Verhip Roza, jij hebt niet stilgezeten!
Wat een gedicht... pure poo-ee-zie, zoals dat dan in de volksmond heet. Normaal gezien blijf ik ver weg van de volksmond- je weet immers nooit wat je daar aantreffen kan- maar voor jou waag ik me wel in dat soort duistere uithoeken der menselijke gruwel!
Bij de weg: wat me opviel aan je nieuwe vriend: wat een olijkerd!
Het ga je goed, Roza Ly Lambrechts!
Dieter
Een reactie posten